loading...
دنياي فناوري اطلاعات : ITWORLDS
مسعود ميرزايي بازدید : 983 دوشنبه 15 خرداد 1391 نظرات (0)

pic

موفقیت حیرت انگیز 802.11 به علت توسعه «اترنت بی سیم» است. همچنانکه 802.11 به ترقی خود ادامه می دهد، تفاوت هایش با اترنت بیشتر مشخص می شود. بیشتر این تفاوت ها به دلیل نا آشنایی نسبی بسیاری از مدیران شبکه با لایه فیزیکی فرکانس رادیویی است. در حالیکه همه مدیران شبکه باید درک پایه ای از لینک رادیویی داشته باشند، تعدادی از ابزارها برای کمک به آنها به خدمت گرفته می شوند. آنالایزرهای (تحلیل کننده ) شبکه های بی سیم برای مدت ها ابزاری لازم برای مهندسان شبکه در اشکال زدایی و تحلیل پروتکل بوده اند. بسیاری از آنالایزرها بعضی کارکردهای امنیتی را نیز اضافه کرده اند که به آنها اجازه کار با عملکردهای بازرسی امنیتی را نیز می دهد.

در این سلسله مقاله هفت مشکل از مهم ترین آسیب پذیری های امنیتی موجود در LANهای بی سیم، راه حل آنها و در نهایت چگونگی ساخت یک شبکه بی سیم امن مورد بحث قرار می گیرد. بسیاری از پرسش ها در این زمینه در مورد ابزارهایی است که مدیران شبکه می توانند استفاده کنند. یک آنالایزر از اولین خریدهایی است که یک مدیر شبکه باید انجام دهد. آنالایزرها علاوه بر عملکردهای سنتی تحلیل پروتکل و ابزار تشخیص عیب، می توانند برای تشخیص بسیاری از نگرانی های امنیتی که استفاده از شبکه بی سیم را کند می کنند، استفاده شوند. این سلسله مقاله هریک از این «هفت مسأله امنیتی» را بررسی می کند و توضیح می دهد که چگونه و چرا آنالایزر بی سیم، یک ابزار حیاتی برای تضمین امنیت شبکه های بی سیم است.
  • مسأله شماره ۱: دسترسی آسان


LANهای بی سیم به آسانی پیدا می شوند. برای فعال کردن کلاینت ها در هنگام یافتن آنها، شبکه ها باید فریم های Beacon با پارامتر های شبکه را ارسال کنند. البته، اطلاعات مورد نیاز برای پیوستن به یک شبکه، اطلاعاتی است که برای اقدام به یک حمله روی شبکه نیاز است. فریم های Beacon توسط هیچ فانکشن اختصاصی پردازش نمی شوند و این به این معنی است که شبکه 802.11 شما و پارامترهایش برای هر شخصی با یک کارت 802.11 قابل استفاده است. نفوذگران با آنتن های قوی می توانند شبکه ها را در مسیرها یا ساختمان های نزدیک بیابند و ممکن است اقدام به انجام حملاتی کنند حتی بدون اینکه به امکانات شما دسترسی فیزیکی داشته باشند.

[oc

  • راه حل شماره ۱: تقویت کنترل دسترسی قوی

دسترسی آسان الزاماً با آسیب پذیری مترادف نیست. شبکه های بی سیم برای ایجاد امکان اتصال مناسب طراحی شده اند، اما می توانند با اتخاذ سیاستهای امنیتی مناسب تا حد زیادی مقاوم شوند. یک شبکه بی سیم می تواند تا حد زیادی در این اتاق محافظت شده از نظر الکترومغناطیس محدود شود که اجازه نشت سطوح بالایی از فرکانس رادیویی را نمی دهد. به هرحال، برای بیشتر موسسات چنین برد هایی لازم نیستند. تضمین اینکه شبکه های بی سیم تحت تأثیر کنترل دسترسی قوی هستند، می تواند از خطر سوءاستفاده از شبکه بی سیم بکاهد.

تضمین امنیت روی یک شبکه بی سیم تا حدی به عنوان بخشی از طراحی مطرح است. شبکه ها باید نقاط دسترسی را در بیرون ابزار پیرامونی امنیت مانند فایروال ها قرار دهند و مدیران شبکه باید به استفاده از VPNها برای میسر کردن دسترسی به شبکه توجه کنند. یک سیستم قوی تأیید هویت کاربر باید به کار گرفته شود و ترجیحاً با استفاده از محصولات جدید که برپایه استاندارد IEEE 802.1x هستند. 802.1x انواع فریم های جدید برای تأیید هویت کاربر را تعریف می کند و از دیتابیس های کاربری جامعی مانند RADIUS بهره می گیرد. آنالایزرهای باسیم سنتی می توانند با نگاه کردن به تقاضاهای RADIUS و پاسخ ها، امکان درک پروسه تأیید هویت را فراهم کنند. یک سیستم آنالیز خبره برای تأیید هویت 802.11 شامل یک روتین عیب یابی مشخص برای LANهاست که ترافیک تأیید هویت را نظاره می کند و امکان تشخیص عیب را برای مدیران شبکه فراهم می کند که به آنالیز بسیار دقیق و کدگشایی فریم احتیاج ندارد. سیستم های آنالیز خبره که پیام های تأیید هویت 802.1x را دنبال می کنند، ثابت کرده اند که برای استفاده در LANهای استفاده کننده از 802.1x فوق العاده باارزش هستند.

هرگونه طراحی، بدون در نظر گرفتن میزان قدرت آن، باید مرتباً بررسی شود تا سازگاری چینش فعلی را با اهداف امنیتی طراحی تضمین کند. بعضی موتورهای آنالیز تحلیل عمیقی روی فریم ها انجام می دهند و می توانند چندین مسأله معمول امنیت 802.1x را تشخیص دهند. تعدادی از حملات روی شبکه های باسیم در سال های گذشته شناخته شده اند و لذا وصله های فعلی به خوبی تمام ضعف های شناخته شده را در این گونه شبکه ها نشان می دهند. آنالایزرهای خبره پیاده سازی های ضعیف را برای مدیران شبکه مشخص می کنند و به این ترتیب مدیران شبکه می توانند با به کارگیری سخت افزار و نرم افزار ارتقاء یافته، امنیت شبکه را حفظ کنند.

پیکربندی های نامناسب ممکن است منبع عمده آسیب پذیری امنیتی باشد، مخصوصاً اگر LANهای بی سیم بدون نظارت مهندسان امنیتی به کارگرفته شده باشند. موتورهای آنالیز خبره می توانند زمانی را که پیکربندی های پیش فرض کارخانه مورد استفاده قرار می گیرند، شناسایی کنند و به این ترتیب می توانند به ناظران کمک کنند که نقاطی از دسترسی را که بمنظور استفاده از ویژگی های امنیتی پیکربندی نشده اند، تعیین موقعیت کنند. این آنالایزرها همچنین می توانند هنگامی که وسایلی از ابزار امنیتی قوی مانند VPNها یا 802.1x استفاده نمی کنند، علائم هشدار دهنده را ثبت کنند.
  • مسأله شماره ۲: نقاط دسترسی نامطلوب

pic

دسترسی آسان به شبکه های LAN بی سیم امری منفک از راه اندازی آسان آن نیست. این دو خصوصیت در هنگام ترکیب شدن با یکدیگر می توانند برای مدیران شبکه و مسوولان امنیتی ایجاد دردسر کنند. هر کاربر می تواند به فروشگاه کامپیوتر نزدیک خود برود، یک نقطه دسترسی! بخرد و بدون کسب اجازه ای خاص به کل شبکه متصل شود. بسیاری از نقاط دسترسی با اختیارات مدیران میانی عرضه می شوند و لذا دپارتمان ها ممکن است بتوانند LAN بی سیمشان را بدون صدور اجازه از یک سازمان IT مرکزی در معرض عموم قرار دهند. این دسترسی به اصطلاح «نامطلوب» بکارگرفته شده توسط کاربران ، خطرات امنیتی بزرگی را مطرح می کند. کاربران در زمینه امنیتی خبره نیستند و ممکن است از خطرات ایجاد شده توسط LAN های بی سیم آگاه نباشند. ثبت بسیاری از ورودها به شبکه نشان از آن دارد که ویژگی های امنیتی فعال نیستند و بخش بزرگی از آنها تغییراتی نسبت به پیکربندی پیش فرض نداشته اند و با همان پیکربندی راه اندازی شده اند.
 
  • راه حل شماره۲ : رسیدگی های منظم به سایت

مانند هر تکنولوژی دیگر شبکه، شبکه های بی سیم به مراقبت از سوی مدیران امنیتی نیاز دارند. بسیاری از این تکنولوژی ها به دلیل سهولت استفاده مورد بهره برداری نادرست قرار می گیرند، لذا آموختن نحوه یافتن شبکه های امن نشده از اهمیت بالایی برخوردار است.

روش بدیهی یافتن این شبکه ها انجام همان کاری است که نفوذگران انجام می دهند: استفاده از یک آنتن و جستجوی آنها به این منظور که بتوانید قبل از نفوذگران این شبکه ها را پیدا کنید. نظارت های فیزیکی سایت باید به صورت مرتب و در حد امکان انجام گیرد. اگرچه هرچه نظارت ها سریع تر انجام گیرد، امکان کشف استفاده های غیرمجاز بیشتر است، اما زمان زیادی که کارمندان مسوول این امر باید صرف کنند، کشف تمامی استفاده های غیرمجاز را بجز برای محیط های بسیار حساس، غیرقابل توجیه می کند. یک راهکار برای عدم امکان حضور دائم می تواند انتخاب ابزاری در اندازه دستی باشد. این عمل می تواند استفاده تکنسین ها از اسکنرهای دستی در هنگام انجام امور پشتیبانی کاربران، برای کشف شبکه های غیرمجاز باشد.

یکی از بزرگترین تغییرات در بازار 802.11 در سال های اخیر ظهور 802.11a به عنوان یک محصول تجاری قابل دوام بود. این موفقیت نیاز به ارائه ابزارهایی برای مدیران شبکه های 802.11a را بوجود آورد. خوشبختانه، 802.11a از همان MAC پیشینیان خود استفاده می کند، بنابراین بیشتر آنچه مدیران راجع به 802.11 و تحلیل کننده ها می دانند، بدرد می خورد. مدیران شبکه باید دنبال محصولی سازگار باشند که هر دو استاندارد 802.11a و 802.11b را بصورت یکجا و ترجیحاً به صورت همزمان پشتیبانی کند. چیپ ست های دوباندی 802.11a/b و کارت های ساخته شده با آنها به آنالایزرها اجازه می دهد که روی هر دو باند بدون تغییرات سخت افزاری کار کنند، و این بدین معنی است که مدیران شبکه نیاز به خرید و آموزش فقط یک چارچوپ پشتیبانی شده برای هر دو استاندارد دارند. این روال باید تا 802.11g ادامه یابد، تا جایی که سازندگان آنالایزرها کارت های 802.11a/b/g را مورد پذیرش قرار دهند.

بسیاری از ابزارها می توانند برای انجام امور رسیدگی به سایت و ردیابی نقاط دسترسی نامطلوب استفاده شوند، اما مدیران شبکه باید از نیاز به همگامی با آخرین تکنیک های استفاده شده در این بازی موش و گربه! آگاه باشند. نقاط دسترسی می توانند در هر باند فرکانسی تعریف شده در 802.11 بکارگرفته شوند، بنابراین مهم است که تمام ابزارهای مورد استفاده در بررسی های سایت بتوانند کل محدوده فرکانسی را پویش کنند. حتی اگر شما استفاده از 802.11b را انتخاب کرده اید، آنالایزر استفاده شده برای کار نظارت بر سایت، باید بتواند همزمان نقاط دسترسی 802.11a را نیز پویش کند تا در طول یک بررسی کامل نیازی به جایگزین های سخت افزاری و نرم افزاری نباشد.

بعضی نقاط دسترسی نامطلوب سعی دارند کانالهایی را به صورت غیرقانونی روی کانال های 802.11b به کار بگیرند که برای ارسال استفاده نمی شوند. برای مثال قوانین FCC تنها اجازه استفاده از کانال های ۱ تا ۱۱ از 802.11b را می دهد. کانال های ۱۲ تا ۱۴ جزء مشخصات آن تعریف شده اند اما فقط برای استفاده در اروپا و ژاپن کاربرد دارند. به هرحال، بعضی کاربران ممکن است از نقطه دسترسی کانال های اروپایی یا ژاپنی استفاده کنند، به این امید که رسیدگی یک سایت متمرکز روی کانال های مطابق با FCC از کانال های فرکانس بالاتر چشم پوشی کند. این قضیه مخصوصاً برای ردیابی ابزارهایی اهمیت دارد که بیرون باند فرکانسی مجاز بکارگرفته شده اند تا از اعمال اجرایی اتخاذ شده توسط نمایندگی های مجاز برحذر باشند. آنالایزرهای غیرفعال (Passive Analyzers) ابزار ارزشمندی هستند زیرا استفاده های غیرمجاز را تشخیص می دهند، اما چون توانی ارسال نمی کنند استفاده از آنها قانونی است.

مدیران شبکه همواره تحت فشار زمانی هستند، و به روش آسانی برای یافتن نقاط دسترسی نامطلوب و در عین حال چشم پوشی از نقاط دسترسی مجاز نیاز دارند. موتورهای جستجوی خبره به مدیران اجازه می دهند که لیستی از نقاط دسترسی مجاز را پیکربندی کنند. هر نقطه دسترسی غیرمجاز باعث تولید علامت هشدار دهنده ای می شود. در پاسخ به علامت هشدار دهنده، مدیران شبکه می توانند از ابزار دیگری برای پیدا کردن نقطه دسترسی براساس مقیاس های قدرت سیگنال استفاده کنند. اگرچه این ابزارها ممکن است خیلی دقیق نباشند، ولی برای محدود کردن محوطه جستجوی نقطه دسترسی نامطلوب به اندازه کافی مناسب هستند.
مسأله شماره ۳: استفاده غیرمجاز از سرویس
pic
چندین شرکت مرتبط با شبکه های بی سیم نتایجی منتشر کرده اند که نشان می دهد اکثر نقاط دسترسی با تنها تغییرات مختصری نسبت به پیکربندی اولیه برای سرویس ارائه می گردند. تقریباً تمام نقاط دسترسی که با پیکربندی پیش فرض مشغول به ارائه سرویس هستند، WEP (Wired Equivalent Privacy) را فعال نکرده اند یا یک کلید پیش فرض دارند که توسط تمام تولیدکنند گان محصولات استفاده می شوند. بدون WEP دسترسی به شبکه به راحتی میسر است. دو مشکل به دلیل این دسترسی باز می تواند بروز کند: کاربران غیرمجاز لزوماً از مفاد ارائه سرویس تبعیت نمی کنند، و نیز ممکن است تنها توسط یک اسپم ساز اتصال شما به ISPتان لغو شود.

راه حل شماره۳ : طراحی و نظارت برای تأیید هویت محکم

راه مقابله مشخص با استفاده غیرمجاز، جلوگیری از دسترسی کاربران غیرمجاز به شبکه است. تأیید هویت محکم و محافظت شده توسط رمزنگاری یک پیش شرط برای صدور اجازه است، زیرا امتیازات دسترسی برپایه هویت کاربر قرار دارند. روش های --- که برای حفاظت از انتقال در لینک رادیویی به کارگرفته می شوند، تأیید هویت محکمی را ارائه می کنند. تخمین مخاطرات انجام شده توسط سازمان ها نشان می دهد که دسترسی به 802.1x باید توسط روش های تأیید هویت برپایه رمزنگاری تضمین شود. از جمله این روش ها می توان به TLS (Transport Layer Security) ، TTLS (Tunneled TLS) یا PEAP (Protected Extensible Authentication Protocol) اشاره کرد.

هنگامی که یک شبکه با موفقیت راه اندازی می شود، تضمین تبعیت از سیاست های تایید هویت و اعطای امتیاز مبتنی بر آن حیاتی است. همانند مسأله نقاط دسترسی نامطلوب، در این راه حل نیز نظارت های منظمی بر تجهیزات شبکه بی سیم باید انجام شود تا استفاده از مکانیسم های تأیید هویت و پیکربندی مناسب ابزارهای شبکه تضمین شود. هر ابزار نظارت جامع باید نقاط دسترسی را در هر دو باند فرکانسی 802.11b (باند GHz ISM 2.4) و 802.11a ( GHz U-NII 5) تشخیص دهد و پارامترهای عملیاتی مرتبط با امنیت را نیز مشخص کند. اگر یک ایستگاه غیرمجاز متصل به شبکه کشف شود، یک رسیور دستی می تواند برای ردیابی موقعیت فیزیکی آن استفاده شود. آنالایزرها نیز می توانند برای تأیید پیکربندی بسیاری از پارامترهای نقاط دسترسی استفاده گردند و هنگامی که نقاط دسترسی آسیب پذیری های امنیتی را نمایان می کنند، علائم هشدار دهنده صوتی تولید کنند.
  • مسأله شماره ۴ : محدودیت های سرویس و کارایی

LANهای بی سیم ظرفیت های ارسال محدودی دارند. شبکه های 802.11b سرعت انتقالی برابر با 11 Mbps و شبکه های برپایه تکنولوژی جدید 802.11a نرخ انتقال اطلاعاتی تا 54 Mbps دارند. البته ماحصل مؤثر واقعی، به دلیل بالاسری لایه MAC، تقریباً تا نیمی از ظرفیت اسمی می رسد. نقاط دسترسی کنونی این ظرفیت محدود را بین تمام کاربران مربوط به یک نقطه دسترسی قسمت می کنند. تصور اینکه چگونه برنامه های محلی احتمالاً چنین ظرفیت محدودی را اشغال می کنند یا چگونه یک نفوذگر ممکن است یک حمله انکار سرویس (DoS) روی این منابع محدود طرح ریزی کند، سخت نیست.

ظرفیت رادیویی می تواند به چندین روش اشغال شود. ممکن است توسط ترافیکی که از سمت شبکه باسیم با نرخی بزرگتر از توانایی کانال رادیویی می آید، مواجه شود. اگر یک حمله کننده یک ping flood را از یک بخش اترنت سریع بفرستد، می تواند به راحتی ظرفیت یک نقطه دسترسی را اشغال کند. با استفاده از آدرس های broadcast امکان اشغال چندین نقطه دسترسی متصل به هم وجود دارد. حمله کننده همچنین می تواند ترافیک را به شبکه رادیویی بدون اتصال به یک نقطه دسترسی بی سیم تزریق کند. 802.11 طوری طراحی شده است که به چندین شبکه اجازه به اشتراک گذاری یک فضا و کانال رادیویی را می دهد. حمله کنندگانی که می خواهند شبکه بی سیم را از کار بیاندازند، می توانند ترافیک خود را روی یک کانال رادیویی ارسال کنند و شبکه مقصد ترافیک جدید را با استفاده از مکانیسم CSMA/CA تا آنجا که می تواند می پذیرد. مهاجمان بداندیش که فریم های ناسالم می فرستند نیز ظرفیت محدود را پر می کنند. همچنین ممکن است مهاجمان تکنیک های تولید پارازیت رادیویی را انتخاب کنند و اقدام به ارسال اطلاعات با نویز بالا به شبکه های بی سیم مقصد کنند.

بارهای بزرگ ترافیک الزاماً با نیات بدخواهانه تولید نمی شوند. انتقال فایل های بزرگ یا سیستم client/server ترکیبی ممکن است مقادیر بالایی از دیتا روی شبکه ارسال کنند. اگر تعداد کافی کاربر شروع به گرفتن اندازه های بزرگی از دیتا از طریق یک نقطه دسترسی کنند، شبکه شبیه سازی دسترسی dial-up را آغاز می کند.
  • راه حل شماره۴ : دیدبانی شبکه
pic
نشان یابی مسائل کارایی با دیدبانی و کشف آنها آغاز می شود. مدیران شبکه بسیاری از کانال ها را برای کسب اطلاعات در مورد کارایی در اختیار دارند: از ابزارهای تکنیکی خاص مانند SNMP (Simple Network Management Protocol) گرفته تا ابزارهای بالقوه قوی غیرفنی مانند گزارش های کارایی کاربران. یکی از مسائل عمده بسیاری از ابزارهای تکنیکی، فقدان جزئیات مورد نیاز برای درک بسیاری از شکایت های کاربران در مورد کارایی است. آنالایزرهای شبکه های بی سیم می توانند با گزارش دهی روی کیفیت سیگنال و سلامت شبکه در مکان کنونی خود، کمک باارزشی برای مدیر شبکه باشند. مقادیر بالای ارسال های سرعت پایین می تواند بیانگر تداخل خارجی یا دور بودن یک ایستگاه از نقطه دسترسی باشد. توانایی نشان دادن سرعت های لحظه ای روی هر کانال، یک تصویر بصری قوی از ظرفیت باقی مانده روی کانال می دهد که به سادگی اشغال کامل یک کانال را نشان می دهد. ترافیک مفرط روی نقطه دسترسی می تواند با تقسیم ناحیه پوشش نقطه دسترسی به نواحی پوشش کوچک تر یا با اعمال روش شکل دهی ترافیک در تلاقی شبکه بی سیم با شبکه اصلی تعیین شود.

در حالیکه هیچ راه حل فنی برای آسیب پذیری های ناشی از فقدان تأیید هویت فریم های کنترل و مدیریت وجود ندارد، مدیران می توانند برای مواجهه با آنها گام هایی بردارند. آنالایزرها اغلب نزدیک محل های دردسرساز استفاده می شوند تا به تشخیص عیب کمک کنند و به صورت ایده آل برای مشاهده بسیاری از حملات DoS کار گذاشته می شوند. مهاجمان می توانند با تغییر دادن فریم های 802.11 با استفاده از یکی از چندین روش معمول واسط های برنامه نویسی 802.11 موجود، از شبکه سوءاستفاده کنند. حتی یک محقق امنیتی ابزاری نوشته است که پیام های قطع اتصال فرستاده شده توسط نقاط دسترسی به کلاینت ها را جعل می کند. بدون تأیید هویت پیام های قطع اتصال بر اساس رمزنگاری، کلاینت ها به این پیام های جعلی عمل می کنند و اتصال خود را از شبکه قطع می کنند. تا زمانی که تأیید هویت به صورت یک فریم رمزشده استاندارد درنیاید، تنها مقابله علیه حملات جعل پیام، مکان یابی حمله کننده و اعمال عکس العمل مناسب است.
  • مسأله شماره ۵: جعل MAC و sessionربایی!

شبکه های 802.11 فریم ها را تأیید هویت نمی کنند. هر فریم یک آدرس مبداء دارد، اما تضمینی وجود ندارد که ایستگاه فرستنده واقعاً فریم را ارسال کرده باشد! در واقع همانند شبکه های اترنت سنتی، مراقبتی در مقابل جعل مبداء آدرس ها وجود ندارد. نفوذگران می توانند از فریم های ساختگی برای هدایت ترافیک و تخریب جداول ARP     (Address Resolution Protocol) استفاده کنند. در سطحی بسیار ساده تر، نفوذگران می توانند آدرس های (MAC  (Medium Access Control ایستگاه های در حال استفاده را مشاهده کنند و از آن آدرس ها برای ارسال فریم های بدخواهانه استفاده کنند. برای جلوگیری از این دسته از حملات، مکانیسم تصدیق هویت کاربر برای شبکه های 802.11  در حال ایجاد است. با درخواست هویت از کاربران، کاربران غیرمجاز از دسترسی به شبکه محروم می شوند. اساس تصدیق هویت کاربران استاندارد 802.1x  است که در ژوئن 2001 تصویب شده است. 802.1x می تواند برای درخواست هویت از کاربران به منظور تأیید آنان قبل از دسترسی به شبکه مورد استفاده قرار گیرد، اما ویژگی های دیگری برای ارائه تمام امکانات مدیریتی توسط شبکه های بی سیم مورد نیاز است.

 نفوذگران می توانند از فریم های جعل شده در حملات اکتیو نیز استفاده کنند. نفوذگران علاوه بر ربودن نشست ها (sessions) می توانند از فقدان تصدیق هویت نقاط دسترسی بهره برداری کنند. نقاط دسترسی توسط پخش فریم های Beacon (چراغ دریایی) مشخص می شوند. فریم های Beacon توسط نقاط دسترسی ارسال می شوند تا کلاینت ها قادر به تشخیص وجود شبکه بی سیم و بعضی موارد دیگر شوند. هر ایستگاهی که ادعا می کند که یک نقطه دسترسی است و SSID  (Service Set Identifier) که معمولاً network name نیز نامیده می شود، منتشر می کند، به عنوان بخشی از شبکه مجاز به نظر خواهد رسید. به هرحال، نفوذگران می توانند به راحتی تظاهر کنند که نقطه دسترسی هستند، زیرا هیچ چیز در 802.11  از نقطه دسترسی نمی خواهد که ثابت کند واقعاً یک نقطه دسترسی است. در این نقطه، یک نفوذگر می تواند با طرح ریزی یک حمله man-in-the-middle گواهی های لازم را سرقت کند و از آنها برای دسترسی به شبکه استفاده کند. خوشبختانه، امکان استفاده از پروتکل هایی که تأیید هویت دوطرفه را پشتیبانی می کنند در 802.1x وجود دارد. با استفاده از پروتکل    TLS (Transport Layer Security)، قبل از اینکه کلاینت ها گواهی های هویت خود را ارائه کنند، نقاط دسترسی باید هویت خود را اثبات کنند. این گواهی ها توسط رمزنگاری قوی برای ارسال بی سیم محافظت می شوند. ربودن نشست حل نخواهد شد تا زمانی که 802.11 MAC تصدیق هویت در هر فریم را به عنوان بخشی از 802.11i بپذیرد.

  • راه حل شماره۵ : پذیرش پروتکل های قوی و استفاده از آنها

تا زمان تصویب 802.11i جعل MAC یک تهدید خواهد بود. مهندسان شبکه باید روی خسارت های ناشی از جعل MAC تمرکز کنند و شبکه های بی سیم را تا آنجا که ممکن است از شبکه  مرکزی آسیب پذیرتر جدا کنند. بعضی راه حل ها جعل AP  (نقاط دسترسی( را کشف می کنند و به طور پیش فرض برای مدیران شبکه علائم هشدار دهنده تولید می کنند تا بررسی های بیشتری انجام دهند. در عین حال، می توان فقط با استفاده از پروتکل های رمزنگاری قوی مانند IPSec از نشست ربایی! جلوگیری کرد. آنالایزرها می توانند در بخشی از تحلیل فریم های گرفته شده، سطح امنیتی مورد استفاده را تعیین کنند. این تحلیل می تواند در یک نگاه به مدیران شبکه بگوید آیا پروتکل های امنیتی مطلوبی استفاده می شوند یا خیر.

 

pic
علاوه بر استفاده از پروتکل های VPN قوی، ممکن است که تمایل به استفاده از تصدیق هویت قوی کاربر با استفاده از 802.1x داشته باشید. بعضی جزئیات آنالیز وضعیت تصدیق 802.1x، نتایج باارزشی روی قسمت بی سیم تبادل تصدیق هویت 802.1x ارائه می کند. هنگام انجام نظارت بر سایت،  آنالایزر نوع تصدیق هویت را مشخص می کند و این بررسی به مدیران شبکه اجازه می دهد که محافظت از کلمات عبور توسط رمزنگاری قوی را تضمین کنند.
  • مسأله شماره ۶: تحليل ترافيك و استراق سمع

pic

802.11 هيچ محافظتي عليه حملاتي كه بصورت غيرفعال (passive) ترافيك را مشاهده مي كنند، ارائه نمي كند. خطر اصلي اين است كه 802.11 روشي براي تامين امنيت ديتاي در حال انتقال و جلوگيري از استراق سمع فراهم نمي كند. Header فريم ها هميشه «in the clear» هستند و براي هركس با در اختيار داشتن يك آنالايزر شبكه بي سيم قابل مشاهده هستند.  فرض بر اين بوده است كه جلوگيري از استراق سمع در مشخصات (WEP (Wired Equivalent Privacy ارائه گردد. بخش زيادي در مورد رخنه هاي WEP نوشته شده است كه فقط از اتصال ابتدايي بين شبكه و فريم هاي ديتاي كاربر محافظت مي كند. فريم هاي مديريت و كنترل توسط WEP  رمزنگاري و تصديق هويت نمي شوند و به اين ترتيب آزادي عمل زيادي به يك نفوذگر مي دهد تا با ارسال فريم هاي جعلي اختلال به وجود آورد. پياده سازي هاي اوليه WEP نسبت به ابزارهاي crack مانند AirSnort و WEPcrack آسيب پذير هستند، اما آخرين نسخه ها تمام حملات شناخته شده را حذف مي كنند. به عنوان يك اقدام احتياطي فوق العاده، آخرين محصولات WEP يك گام فراتر مي روند و از پروتكل هاي مديريت كليد براي تعويض كليد WEP در هر پانزده دقيقه استفاده مي كنند. حتي مشغول ترين LAN بي سيم  آنقدر  ديتا توليد نمي كند كه بتوان در پانزده دقيقه كليد را بازيافت كرد.

  • راه حل شماره۶ : انجام تحليل خطر

هنگام بحث در مورد خطر استراق سمع، تصميم كليدي برقراري توازن بين خطر استفاده از WEP  تنها و پيچيدگي بكارگيري راه حل اثبات شده ديگري است. در وضعيت فعلي براي امنيت لايه لينك، استفاده از WEP با كليدهاي طولاني و توليدكليد پويا توصيه مي شود. WEP  تا حد زيادي مورد كنكاش قرار گرفته است و پروتكل هاي امنيتي عليه تمام حملات شناخته شده تقويت شده اند. يك قسمت بسيار مهم در اين تقويت، زمان كم توليد مجدد كليد است كه باعث مي شود نفوذگر نتواند در مورد خصوصيات كليد WEP ، قبل از جايگزين شدن، اطلاعات عمده اي كسب كند.

اگر شما استفاده از WEP را انتخاب كنيد، بايد شبكه بي سيم خود را نظارت كنيد تا مطمئن شويد كه مستعد حمله AirSnort  نيست. يك موتور آناليز قوي به طور خودكار تمام ترافيك دريافت شده را تحليل مي كند و ضعف هاي شناخته شده را در فريم هاي محافظت شده توسط WEP بررسي مي كند. همچنين ممكن است بتواند نقاط دسترسي و ايستگاه هايي را كه WEP آنها فعال نيست نشان گذاري كند تا بعداً توسط مديران شبكه بررسي شوند. زمان كوتاه توليد مجدد كليد ابزار بسيار مهمي است كه در كاهش خطرات مربوط به شبكه هاي بي سيم استفاده مي شود. بعنوان بخشي از نظارت سايت، مديران شبكه مي توانند از آنالايزرهاي قوي استفاده كنند تا مطمئن شوند كه سياست هاي توليد كليد مجدد WEP توسط تجهيزات مربوطه پياده سازي شده اند.

اگر از LAN بي سيم شما براي انتقال ديتاي حساس استفاده مي شود، ممكن است WEP  براي نياز شما كافي نباشد. روش هاي رمزنگاري قوي مانند SSH، SSL و IPSec براي انتقال ديتا به صورت امن روي كانال هاي عمومي طراحي شده اند و براي سال ها مقاومت آنها در برابر حملات ثابت شده است، و يقيناً سطوح بالاتري از امنيت را ارائه مي كنند. نمايشگرهاي وضعيت نقاط دسترسي مي توانند بين نقاط دسترسي كه از WEP، 802.1x و VPN استفاده مي كنند، تمايز قائل شوند تا مديران شبكه بتوانند بررسي كنند كه آيا در آنها از سياست هاي رمزنگاري قوي تبعيت مي شود يا خير

علاوه بر استفاده از پروتكل هاي VPN قوي، ممكن است كه تمايل به استفاده از تصديق هويت قوي كاربر با استفاده از 802.1x داشته باشيد. بعضي جزئيات آناليز وضعيت تصديق 802.1x، نتايج باارزشي روي قسمت بي سيم تبادل تصديق هويت 802.1x ارائه مي كند. آنالايزر هنگام انجام نظارت بر سايت،  نوع تصديق هويت را مشخص مي كند و اين بررسي به مديران شبكه اجازه مي دهد كه محافظت از كلمات عبور توسط رمزنگاري قوي را تضمين كنند.

  • مسأله شماره ۷: حملات سطح بالاتر

pic

هنگامي كه يك نفوذگر به يك شبكه دسترسي پيدا مي كند، مي تواند از آنجا به عنوان نقطه اي براي انجام حملات به ساير سيستم ها استفاده كند. بسياري از شبكه ها يك پوسته بيروني سخت دارند كه از ابزار امنيت پيراموني تشكيل شده، به دقت پيكربندي شده و مرتب ديده باني مي شوند. اگرچه درون پوسته يك مركز آسيب پذير نرم قرار دارد. LANهاي بي سيم مي توانند به سرعت با اتصال به شبكه هاي اصلي آسيب پذير مورد استفاده قرار گيرند، اما به اين ترتيب شبكه در معرض حمله قرار مي گيرد. بسته به امنيت پيرامون، ممكن است ساير شبكه ها را نيز در معرض حمله قرار دهد، و مي توان شرط بست كه اگر از شبكه شما به عنوان نقطه اي براي حمله به ساير شبكه ها استفاده شود، حسن شهرت خود را از دست خواهيد داد.

  • راه حل شماره۷ : هسته را از LAN بي سيم محافظت كنيد

به دليل استعداد شبكه هاي بي سيم براي حمله، بايد به عنوان شبكه هاي غيرقابل اعتماد مورد استفاده قرار بگيرند. بسياري از شركت ها درگاه هاي دسترسي guest در اتاق هاي آموزش يا سالن ها ارائه مي كنند. شبكه هاي بي سيم به دليل احتمال دسترسي توسط كاربران غيرقابل اعتماد مي توانند به عنوان درگا ه هاي دسترسي guest تصور شوند. شبكه بي سيم را بيرون منطقه پيرامون امنيتي شركت قرار دهيد و از تكنولوژي كنترل دسترسي قوي و ثابت شده مانند يك فايروال بين LAN  بي سيم و شبكه مركزي استفاده كن.

مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آمار سایت
  • کل مطالب : 1713
  • کل نظرات : 135
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 130
  • آی پی امروز : 36
  • آی پی دیروز : 113
  • بازدید امروز : 288
  • باردید دیروز : 383
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 288
  • بازدید ماه : 6,077
  • بازدید سال : 34,855
  • بازدید کلی : 7,661,413
  • کدهای اختصاصی