فضای خصوصی در وب

هر روز اطلاعات بسیار زیادی در وب منتشر می‌شود. بسیاری از این اطلاعات مطالبی است که به صورت عمومی در وب منتشر شده و در اختیار همه قرار دارد اما برخی دیگر از این اطلاعات٬ خصوصی است و به صورت خصوصی هم منتشر شده است. با پیشرفت فن‌آوری و استفاده‌های جدید از فضای اینترنت هر روز کاربران تشویق به انتشار اطلاعات بیشتری از خود در این فضا می‌شوند.

استفاده از اطلاعات عمومی منتشر شده توسط کاربران وب برای شناختن آنها بحثی است که به سادگی امکان‌پذیر است. کافی است مطالبی را که در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرده است را مطالعه کنید تا از علایق کاربر مطلع شوید. اگر بدانید که کسی همیشه در حال مطالعه درباره شما است و سعی دارد شما را با استفاده از این روش بهتر بشناسد چه می‌کنید؟ آیا باز هم از رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌کنید؟

پا را از این هم فراتر می‌نهیم. اگر بدانید که ارتباطات شخصی شما هم مورد مطالعه قرار گرفته و توسط فن‌آوری‌های پیش‌رفته مورد بررسی و مطالعه قرار می‌گیرد چه می‌کنید؟ در ادامه به ۴ روش پیشرفته‌ای اشاره می‌کنیم که دولت آمریکا از آنها برای بررسی اطلاعات خصوصی منتشر شده در وب استفاده می‌کند. این نوشته برگرفته از مقاله‌ای است که در یاهو منتشر شده است.

1. NSA (سازمان امنیت ملی آمریکا) در حال ساخت یک مرکز داده بسیار عظیم در یوتا برای خواندن ایمیل‌ها است.
   بسیاری از ما می‌دانیم که تنها بخش بسیار کوچکی از آنچه که در رسانه‌های اجتماعی منتشر می‌کنیم خصوصی است. اما ممکن است که فکر کنید ایمیل‌های شما خصوصی است و هیچ‌ کس مخصوصا دولت نمی‌تواند به آنها دسترسی داشته باشد. اما باید بدانید که به محض ساخته شدن مرکز داده یوتا دیگر ایمیل‌های شما هم خصوصی نخواهد بود و دولت آمریکا توانایی خواندن آنها را خواهد داشت. 
   این مرکز داده با هرینه‌ای بالغ بر ۲ میلیارد دلار تا سپتامبر ۲۰۱۳ تکمیل خواهد شد.  این مرکز داده به گونه‌ای طراحی شده است که بتواند حجم داده‌هایی در سطح یوتابایت (24^10 بایت) را پایش کند. جالب است بدانید که این حجم از اطلاعات بسیار بیشتر از تمام دانشی است که از زمان خلق بشریت تولید شده است. 
   اگر اطلاعات درز کرده درباره این مجتمع صحت داشته باشد هیچ اطلاعاتی از دست آن در امان نخواهد بود. از اطلاعات تلفن‌های همراه تا ایمیل و خرید‌هایی که با کارت اعتباری انجام داده‌اید. به رمز گزاری هم فکر نکنید زیرا یکی از امکاتات این مجموعه شکستن هر گونه رمز است.
   خبر خوب این‌است که اطلاعاتی که در یک روز در اینترنت منتشر می‌شود بسیار بیشتر از آنی است که بتوان آنرا توسط انسان مورد پایش قرار داد. به همین دلیل دولت آمریکا باید بر الگوریتمهای پیشرفته برای یافتن اطلاعاتی که ممکن است خطرناک باشد تکیه کند و لذا تا زمانی که مواظب حرف زدن خود باشید مشکلی نخواهید داشت.

    

2. FBI پرونده‌هایی با اطلاعات دقیق در مورد افراد دارد.
   آیا تا به حال به کار کردن برای دولت فکر کرده‌اید؟ اگر برای حریم شخصی خود ارزش قائل هستید بیشتر در این باره فکر کنید. دولت آمریکا درباره سوابق افرادی که برای گرفتن پست‌های مهم اقدام می‌کنند تحقیقات وسیعی انجام می‌دهد. دولت دوست دارد چه چیزی درباره این افراد بداند؟ زمانی که دولت جرج بوش در نظر داشت (۱۹۹۱) از استیو جابز استفاده کند٬ تحقیقات بسیار گسترده‌ای در مورد او انجام شد. این تحقیقات در مورد افراد مشهور دیگری مانند مرلین مونرو٬ جان لنون و بسیاری دیگر نیز صورت گرفته است.

    

3. نیروی انتظامی آمریکا (Homeland Security) توییت‌ها و نوشته‌های شما در فیس‌بوک را می‌خواند.
   در فیس‌بوک و توییتر اگر تنظیمات حریم خصوصی را تغییر ندهید٬ هر آنچه را که می‌گویید به صورت عمومی منتشر می‌شود. پس نباید برایتان تعجب‌آور باشد که این اداره در حال جستجو برای یافتن پیمان‌کاری است که بتواند سخت‌افزار و نرم‌افزار لازم را برای مطالعه و بررسی آنچه که "اطلاعات عمومی رسانه‌های اجتماعی" نامیده می‌شود را فراهم کند. دولت آمریکا علاقه خاصی به مطالعه توییت‌ها و اعلام وضعیت‌ها برای کشف تهدیدها دارد. البته قانونی هم وجود دارد که در آن آمده است که دولت هیچگاه وانمود به عضویت در این شبکه‌ها و دنبال کردن دیگر افراد نخواهد کرد. با وجود این محدودیت‌ها هنوز اطلاعات بسیاری برای مطالعه ماموران فدرال وجود دارد. 

    

4. به زودی سرویس دهنده اینترنت شما (ISP) مجبور خواهد بود اطلاعات مربوط به بازدید‌های شما از سایت‌های مختلف را نگهداری کند.
   این موضوع شاید دور از ذهن به نظر برسد ولی باید بدانید که به صورت یک پیشنهاد در سنای آمریکا مطرح شده است. در این قانون ISP ها موظف خواهند بود اطلاعات کاربران را تا ۲ سال نگهداری کنند. البته بعد‌ها این پیشنهاد مسکوت ماند. اما قانون دیگری وجود دارد که به گونه‌ای دیگر ISPها را ملزم به ذخیره اطلاعات شخصی مشتری‌ها می‌کند تا بعدها وکلا بتوانند از آنها در دادگاه استفاده کنند. 
    

با وجود تمام این نکات به نظر می‌رسد دیگر در وب چیزی به نام حریم خصوصی معنایی ندارد. از این پس قبل از ارسال یک ایمیل یا پیامک به این مطلب فکر کنید که ممکن است غریبه‌ای هم آن‌را ببیند. شرایط فعلی اینترنت و انتشار این‌گونه نوشته‌ها به شدت بنده را به یاد داستان قلعه دیجیتالی نوشته دن براون می‌اندازد. در آن داستان هم به ماشینی اشاره شده بود که توانایی پایش همه اطلاعات اینترنت را داشت و قادر بود پیچیده‌ترین رمز‌ها را بشکند. 

استفاده از اینترنت نیاز به اطمینان داشتن کاربر به حفظ حریم شخصی دارد و ظاهرا رفته رفته٬ حریم شخصی رنگ و بوی خود را از دست می‌دهد. آیا با استفاده از وب امروز با این شرایط مشکلی ندارید؟

منبع : آی کلاب